Sophie is negenentwintig en woont nog bij haar ouders. De spanning in huis is echter om te snijden. Tien jaar geleden heeft ze iets afschuwelijks gedaan, en daar moet ze nog dagelijks voor boeten. Gebukt onder schuldgevoel probeert Sophie haar leven weer op de rit te krijgen, hoewel haar omgeving haar geen centimeter ruimte geeft. Dan slaat de twijfel toe. Wat is er eigenlijk echt gebeurd? Is zij werkelijk het monster waar de kranten van vol stonden?
De zoektocht naar de waarheid brengt Sophie en haar omgeving aan het wankelen en zorgt ervoor dat grenzen tussen waan en werkelijkheid vervagen. Iemand die niet wil dat de waarheid aan het licht komt, speelt een manipulatief spelletje met haar…
Eva Nagelkerke is de schrijversnaam van de zussen Alexandra en Victoria Nagelkerke. Stille wateren is het eerste boek wat ik van hen gelezen heb en ik ben zeer onder de indruk. Dit boek mag met recht in het genre psychologische thriller belanden! Het boek gaat onder je huid zitten. Sophie ervaart psychoses en wanneer ik las hoe Sophie zo’n psychose ervaart kreeg ik er kippenvel van. Het was net of ik er midden in zat. Ik werd in het verhaal gezogen en kon het niet meer los laten. Ook vond ik het een boek waar alles aan klopt. Soms lees je verhalen waar schrijvers nog wel eens een steekje laten vallen met onderwerpen zoals psychiatrie en het rechtssysteem. Je kon merken dat de zussen zich goed hebben verdiept in deze onderwerpen. Geen ‘irritatiefactortje’ op dit gebied dus, het maakt het prettig om te lezen. Het einde van het boek is een gevalletje: ‘Die zag ik niet aankomen…’ Een ijzersterk plot , een subliem verhaal. Een boek wat lekker door leest , en je niet weg kan leggen. Absoluut 5 sterren waard.
Midden in de nacht, in een huis in een rustige staat in een buitenwijk van Minneapolis, worden de ouders van Luke Ellis stilletjes vermoord. Luke zelf wordt in een zwarte suv geladen en weg gereden. Dit alles duurt minder dan twee minuten. Luke wordt wakker in het instituut, in een kamer die precies op zijn slaapkamer lijkt, alleen dan zonder raam. Aan de andere kant van de deur zijn meer deuren, met daarachter meer kinderen, die daar allemaal op dezelfde manier zijn beland als Luke. Kalisha, Nick, George, Iris en de tienjarige Avery hebben allen speciale krachten, zoals telekinese of telepathie. Zij zitten in Voorkant. Ooit waren er nog meer kinderen maar die zijn naar Achterkant verhuisd.
Het personeel van deze sinistere faciliteit, dat onder leiding staat van de genadeloze mevrouw Sigsby, wil de bovennatuurlijke gaven van de kinderen inzetten voor zijn eigen doeleinden. En deinst nergens voor terug om dat te bereiken. Als je meewerkt, krijg je muntjes voor de automaten. Zo niet, dan wacht een wrede straf. Hoe meer kinderen er naar Achterkant worden gestuurd, hoe wanhopiger Luke wordt om te ontkomen en hulp te zoeken. Maar er is nog nooit iemand uit het instituut ontsnapt…
Ja lieve boekenwurmpjes , dit was er weer 1 hoor! Een echt Stephen King-pareltje! Maar waarom dan vier sterren i.p.v. vijf? Laat het mij uitleggen… Ik vond de verhaallijn uniek en het zet je aan het denken. Kunnen wij kinderen met deze krachten gebruiken en misbruiken om de rest van de mensheid te redden? Het zou een goed ethisch dilemma kunnen zijn. Eigenlijk worden de kinderen in dit verhaal als proefpersonen gebruikt en wanneer de dingen niet gebeuren zoals de leiding het graag ziet , gebeuren er de verschrikkelijkste dingen met deze kinderen. Bizar en afschuwelijk als dit in deze wereld zou gebeuren op deze manier. Ik vond het boek echter wat stroef door lezen. Het verhaal was zeker interessant en dat maakte dat je door wilde lezen. Echter werd alles langdradig omschreven en duurde het voor mijn gevoel een hele poos tot de clou kwam. Wat ik mooi vind aan Stephen King is dat hij regelmatig delen uit zijn eerder verschenen boeken refereert. Zo werd de tweeling uit dit boek vergeleken met The Grady Twins uit The Shining. Love it! Ik vond het dus echt weer een parel zoals Stephen King hem alleen kan maken, echter mocht het verhaal van mij wat vlotter doorlopen.
Helen Grace heeft al genoeg persoonlijke tragedies meegemaakt, maar als het lijk van een bekende in een nachtclub wordt gevonden, komt het moordonderzoek opeens wel heel dicht bij haar eigen leven. Helen zwijgt in alle talen over haar connectie met het slachtoffer en werkt als een bezetene om de dader te vinden. Als er een tweede slachtoffer valt, wringt Helen zich in zo veel bochten dat alles op scherp komt te staan en ze een onmogelijke keuze moet maken. Vertelt ze over haar privéleven of besluit ze te liegen om de aandacht van zichzelf af te houden?
Dit is alweer het vijfde deel van de ‘Helen Grace’ serie. Ik ben blij verrast door dit deel. Minpuntje wat ik wel had was dat wanneer je de achterkant leest , je het halve boek al door bent. Een gevalletje spoiler alert! Ik heb dit boek in één ruk uitgelezen. Wat ik fijn vind aan de schrijfstijl van Arlidge is dat elk hoofdstuk vanuit een ander personage wordt geschreven. Ook zijn de hoofdstukken niet zo lang, hooguit 4 bladzijden. Dit leest lekker door en maakt dat je sneller nog wat extra bladzijden er bij pakt voordat je dan toch echt gaat slapen haha. De eerste twee boeken uit deze serie vond ik geweldig , dit maakte dat ik de rest van de serie meteen heb aangeschaft. De volgende twee boeken vond ik wat minder, niet vreselijk maar zo goed als de eerste delen vond ik ze niet. Ik was bijna bang dat Arlidge deze eerste twee delen niet meer kon evenaren. Maar met dit deel heeft hij bewezen dat dit absoluut niet het geval is. Het was weer een spannend boek met een goede plottwist. Ik ga dan ook meteen het volgende deel lezen: ‘Wie niet weg is’. Dus als jullie mij zoeken…..
Mijn score: * * * * * / 5 Aantal blz. : 443 Genre: Fantasy / Young Adult
‘Verbonden om lief te hebben, te eren of te branden’
Twee jaar gelden ontvluchtte Louise le Blanc haar heksenkring en vestigde zich in de stad Cesarine. Omdat niemand mag weten wie ze is, laat ze sindsdien alle magie achterwege en leeft ze van wat ze kan stelen. Want in Cesarine worden heksen als Lou opgejaagd. Ze worden gevreesd. En verbrand…
Reid Diggory, een beëdigd heksenjager van de kerk, heeft altijd maar 1 principe gehad: Gij zult geen heks in leven laten. Het is puur toeval dat zijn pad dat van Lou kruist, maar nadat Lou hem een gemene streek heeft geleverd, dwingt de kerk hen tot iets wat ze geen van beiden voor mogelijk hadden gehouden: ze moeten trouwen. Lou is doodsbang dat men erachter zal komen wie ze werkelijk is, en ondertussen heeft ze nog een probleem: haar groeiende gevoelens voor Reid…
Ik geef niet voor niets vijf sterren aan dit boek. Wat is dit een ijzer sterk debuut van Shelby Mahurin! Ik trof het boek bij toeval in de boekhandel. Had nog wat boekenbonnen over en was aan het kijken wat ik daarvoor kon halen. De titel van dit boek sprak mij meteen aan. Ik ben zeer geïnteresseerd in alles rondom heksen en de middeleeuwen. Misschien heb ik in mijn vorige leven wel geleefd in de Oudheid. De tijd dat de bijbel ontstond en deze alles rondom magie en tovenarij verbood. Iniedergeval, wanneer ik over deze tijd lees heeft het voor mij sowieso iets magisch… romantisch bijna! Kan het niet heel goed uitleggen. Maar goed, we dwalen af… Terug naar het boek. Je leest het boek heerlijk door en beseft je niet hoe snel je door het verhaal heen vliegt. Het verhaal heeft meerdere spannende wendingen en is aangenaam om te lezen. Ik moet wel toegeven dat ik in het begin van het boek meerdere keren het spoor bijster was. Het verhaal wordt zowel vanuit het personage Lou als het personage Reid geschreven. Dit had deze blonde muts in het begin nog niet helemaal door. Hierdoor raakte ik wat in verwarring. Allerlei thema’s komen aan bod in dit boek: Liefde,magie,hekserij,spanning en ga zo maar door. Thema’s die mij iniedergeval interesseren. Ben van plan om vaker fantasy / young adult te gaan lezen. Want wat was dit een tof boek! Het volgende deel in deze reeks is: Blood & Honey. Het boek is echter nog niet in het Nederlands uit, maar ben van plan om deze in het Engels aan te schaffen. Kan niet wachten om te lezen hoe het verder gaat.
Mijn score: * * * / 5 Aantal blz: 363 Genre: Roman / Young adult
‘De opwinding en uitdaging van de zoektocht zijn belangrijker dan de schat zelf’ – Jacques Cousteau-
De leden van de familie Larkin zijn niet alleen enorme geluksvogels, ze zijn bovenal doorzetters. Of tenminste, dat is wat de lange, grappige en muzikale Violet en haar briljante, gevoelige broertje Sam altijd verteld werd. Toen het schip de Lyric bij de kust van Maine zonk en de passagiers verdronken, was hun betovergrootmoeder Fidelia de enige die het overleefde. Ze zwom naar de kust, werd ter plekke verliefd en stichtte het dorpje Lyric. Rampen lijken de familie echter te achtervolgen. Zo blijft Violet feesten met de verkeerde mensen, en barst de bom als Sam op een mooie zomerdag een zelfmoordpoging doet. Terwijl Sam behandeld wordt, wordt Violet naar Lyric gestuurd. Wanhopig overweegt ze hoe ze de situatie recht kan zetten, en slechts een oplossing borrelt naar boven: ze moet en zal het scheepswrak vinden waar Sam en zij over fantaseerden toen ze kinderen waren.
Dit boek zag ik meerdere keren voorbij komen bij mijn lieftallige mede bookstagrammers. Ik vond dan ook dat ik er niet onderuit kon komen om dit boek te lezen en heb het aangeschaft. Ik moet toegeven dat ik de ‘hype’ om dit boek zelf niet helemaal snap. Maar waarschijnlijk komt dit omdat ik bevooroordeeld ben als het gaat om Young Adult romans. Dus Roelien, kom op! Schrijf een mooie recensie zonder dat je vooroordelen hierin mee neemt haha. Nou komt hij hoor!
De proloog van dit boek begon heel sterkt. Je wordt meteen meegesleurd in de wereld van Violet en de toch wel heftige dingen die zij meemaakt. Toen ik de proloog las maakte het mij meteen nieuwsgierig naar de rest van het boek en zat ik er meteen in. Maar met dat het verhaal vorderde zwakte mijn concentratie af en vond ik de verhaallijn steeds zwakker worden. Oke, af en toe zat er nog een piek in en gebeurde er dingen die ik niet verwacht had. Alleen het einde van dit boek vond ik dan weer teleurstellend. Het verhaal zelf is zeer origineel en de gedachte erachter vind ik ook tof. Het is alleen jammer dat het moraal van het verhaal al op de achterkant van het boek beschreven staat. Wat ik altijd zeer kan waarderen is dat ik hier zelf naar op zoek moet, en nu is het eigenlijk al voorgekauwd. Heb dit gedeelte daarom bewust aan het begin van mijn blog niet meegenomen.
Het boek is geschreven voor Young Adults. Ik denk dat het voor deze doelgroep zeker een boek is wat je gelezen moet hebben. Er komen namelijk veel thema’s aan de orde die voor deze doelgroep bepalend zijn in de ontwikkeling. Misschien dat je er een stukje herkenning in kan vinden en het is mooi om te lezen hoe Violet en de andere personages in het boek met deze thema’s omgaan.
Kortom, ik vond het geen vervelend boek om te lezen, maar ik zat er ook niet helemaal lekker in. En jullie jong volwassen persoontjes, zeker lezen hoor!
