Kiki neemt ons deze keer mee naar de hoofdstad van ons land, Amsterdam. Hierdoor voor mij een feest der herkenning wat betreft de plekken die aangedaan worden. Niet wat betreft het verhaal , gelukkig niet. Kiki heeft het thirller aspect en het heden kunstig verweven met de verschrikkelijke gebeurtenissen die tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben plaats gevonden.
Het boek leest heerlijk door , ik zelf had hem in een weekend uitgelezen. Een hele fijne en vlotte schrijfstijl met genoeg mind f*ck momenten maakt dat ik zo’n boek niet meer kan weg leggen. Spannend tot het einde.
Er komen in De Verdwijning twee verhaallijnen aan bod. De ene speelt zich af in het heden en de andere in de Tweede Wereldoorlog. De sprongen die je (ongeveer per hoofdstuk) in de tijdlijn maakt , zijn een goede toevoeging aan het boek. Een erg geslaagde mix van thriller , mysterie en geschiedenis.
“Ze was er nog wel, maar niet meer als zichzelf. Ze ademde nog wel, maar kreeg geen zuurstof meer binnen. Ze at nog, maar haar lichaam leek niet te worden gevoed. Ze kon nog praten, maar geen van haar geliefden kon haar meer horen.β”
Recente reacties