De eigenzinnige journaliste Tara Linders vertrekt naar Aruba voor een commerciële reportage over succesvolle carrièrejagers. Maar als ze een Vlaams meisje ontmoet dat in nood verkeert, stuit ze op een compleet ander verhaal. Met hulp van haar collega Diego Martinez gaat Tara op onderzoek uit en ontdekt ze dat het eiland ook duistere kanten heeft. Samen trekken ze een grotere beerput open dan ze ooit voor mogelijk hadden gehouden: het luxe eilandleven blijkt niet meer dan een zeepbel. Als de bewoners zich tegen haar keren zal ze moeten vechten voor haar leven.
Onlangs heb ik deel 4 van de ´Tara en Diego-serie´ gewonnen. Ik was nog niet bekend met de boeken van Nathalie Pagie, maar ze hebben mijn interesse gewekt. Omdat er een rode draad in het verhaal zit wil ik eerst de andere boeken lezen voordat ik aan deel 4 (De trip) begin. Nu heb ik de mazzel dat de boeken ook op storytel staan. Dus vanuit daar ben ik begonnen met het luisteren van het eerste deel; Paradijsvogels. Ik vond het een prettig boek om te luisteren, zeker ook omdat Inge Ipenburg een fijne voorlezer is met een prettige stem om te horen. Het boek geeft een fijne afwisseling tussen mijn Stephen King collectie en de Scandinavische thrillers die ik veel lees. Het boekt heeft mij vanaf het begin al geboeid , mede door de fijne schrijfstijl die Nathalie Pagie heeft. Er komen zaken zoals drugs en misbruik aan de orde. Heftige zaken, maar toch op een sublieme en realistische manier beschreven. Dit maakte het boek vanaf het begin af aan erg spannend. De hoofdstukken van het boek zijn kort, iets wat ik zelf erg aangenaam vind maar mijn omgeving misschien iets minder haha. Als de hoofdstukken kort zijn leg ik het boek minder snel weg. Bij de luisterboeken werkt het bij mij precies hetzelfde. ´Aah, nog 1 hoofdstukje´, en voor je het weet heb je het boek uit. Een toppertje dit boek! Niet te langdradig en ben benieuwd naar de volgende delen.
In 1993 verdwijnt tijdens nieuwjaarsnacht de zestienjarige Johanna van Vliet op mysterieuze wijze. De politie staat voor een raadsel, het lijkt alsof het meisje in het niets is opgelost. Niemand heeft die bewuste nacht iets gezien en al snel lopen de weinige sporen die er zijn dood. Vijfentwintig jaar na dato verdiept inspecteur Ben de Groot van het coldcaseteam zich opnieuw in de zaak, in een ultieme poging hem alsnog op te lossen. Maar wanneer hij de familie hierover inlicht, lijken Johanna’s broer en bejaarde vader onaangenaam verrast door deze ontwikkeling. Johanna’s moeder is bijna aan de verdwijning van haar dochter ten onder gegaan, wat voor nut heeft het dan nu om alles weer op te rakelen? Alleen Johanna’s nichtje Olivia – die enkele jaren na de verdwijning is geboren – toont interesse in het mysterie rond haar tante. Zij begint haar eigen onderzoek en volgt een spoor dat uiteindelijk strekt tot in Denemarken en Groenland. Maar hoe meer ze ontdekt, hoe meer haar eigen leven in gevaar komt.
De boeken van Suzanne Vermeer vind ik over het algemeen heerlijk om te lezen of te luisteren . Niet te dik, eigenlijk nooit te langdradig en perfecte boeken om mee te nemen op vakantie. Ook met een luisterboek van Suzanne Vermeer kun je goed vertoeven aan het zwembad. Oortjes in , ogen dicht , cocktail erbij en hoppa je geniet nog een beetje extra van je vakantie. Ook Ijskoud komt in dit rijtje van pluspunten voor. In het begin van het boek liet ik mij meeslepen door de spanning. Dit maakte dat ik het boek het liefste in een dag wilde uit luisteren. Uiteindelijk moet ik toegeven dat ik er een week over heb gedaan. Maar dat is te wijten aan de tijd die ik er dus niet voor had afgelopen week. Mocht ik deze tijd wel gehad hebben had ik hem zeker in een dag afgeluisterd. Vond alleen de laatste hoofdstukken, integendeel tot het begin van het boek, in een sneltreinvaart gaan. Hierdoor werden gedeelten van het boek voor mij ongeloofwaardig. Het plot is ook zeker niet verrassend genoeg. Jammer want de eerste hoofdstukken zijn nog erg goed weergeven, met mooie maatschappelijke vraagstukken die er door Vermeer in zijn verwerkt. Het lijkt alsof het eind afgeraffeld is. Ken je dat als in een slechte soap? Zo vind ik dat dus in dit boek. Misschien is de omschrijving slechte soap niet helemaal toepasselijk, maar zo kun je je er in ieder geval een voorstelling bij maken. Slecht wil ik het boek over het algemeen zeker niet noemen. Het is absoluut geen minpuntje van je vakantie mocht je Ijskoud meenemen. Het boek wordt voorgelezen door Willemijn de Vries. Zij heeft een zeer aangename stem om naar te luisteren. Pluspunten daarvoor!
