Mijn score: * * * * * / 5 Aantal blz. : 443 Genre: Fantasy / Young Adult
‘Verbonden om lief te hebben, te eren of te branden’
Twee jaar gelden ontvluchtte Louise le Blanc haar heksenkring en vestigde zich in de stad Cesarine. Omdat niemand mag weten wie ze is, laat ze sindsdien alle magie achterwege en leeft ze van wat ze kan stelen. Want in Cesarine worden heksen als Lou opgejaagd. Ze worden gevreesd. En verbrand…
Reid Diggory, een beëdigd heksenjager van de kerk, heeft altijd maar 1 principe gehad: Gij zult geen heks in leven laten. Het is puur toeval dat zijn pad dat van Lou kruist, maar nadat Lou hem een gemene streek heeft geleverd, dwingt de kerk hen tot iets wat ze geen van beiden voor mogelijk hadden gehouden: ze moeten trouwen. Lou is doodsbang dat men erachter zal komen wie ze werkelijk is, en ondertussen heeft ze nog een probleem: haar groeiende gevoelens voor Reid…
Ik geef niet voor niets vijf sterren aan dit boek. Wat is dit een ijzer sterk debuut van Shelby Mahurin! Ik trof het boek bij toeval in de boekhandel. Had nog wat boekenbonnen over en was aan het kijken wat ik daarvoor kon halen. De titel van dit boek sprak mij meteen aan. Ik ben zeer geïnteresseerd in alles rondom heksen en de middeleeuwen. Misschien heb ik in mijn vorige leven wel geleefd in de Oudheid. De tijd dat de bijbel ontstond en deze alles rondom magie en tovenarij verbood. Iniedergeval, wanneer ik over deze tijd lees heeft het voor mij sowieso iets magisch… romantisch bijna! Kan het niet heel goed uitleggen. Maar goed, we dwalen af… Terug naar het boek. Je leest het boek heerlijk door en beseft je niet hoe snel je door het verhaal heen vliegt. Het verhaal heeft meerdere spannende wendingen en is aangenaam om te lezen. Ik moet wel toegeven dat ik in het begin van het boek meerdere keren het spoor bijster was. Het verhaal wordt zowel vanuit het personage Lou als het personage Reid geschreven. Dit had deze blonde muts in het begin nog niet helemaal door. Hierdoor raakte ik wat in verwarring. Allerlei thema’s komen aan bod in dit boek: Liefde,magie,hekserij,spanning en ga zo maar door. Thema’s die mij iniedergeval interesseren. Ben van plan om vaker fantasy / young adult te gaan lezen. Want wat was dit een tof boek! Het volgende deel in deze reeks is: Blood & Honey. Het boek is echter nog niet in het Nederlands uit, maar ben van plan om deze in het Engels aan te schaffen. Kan niet wachten om te lezen hoe het verder gaat.
Mijn score: * * * / 5 Aantal blz: 363 Genre: Roman / Young adult
‘De opwinding en uitdaging van de zoektocht zijn belangrijker dan de schat zelf’ – Jacques Cousteau-
De leden van de familie Larkin zijn niet alleen enorme geluksvogels, ze zijn bovenal doorzetters. Of tenminste, dat is wat de lange, grappige en muzikale Violet en haar briljante, gevoelige broertje Sam altijd verteld werd. Toen het schip de Lyric bij de kust van Maine zonk en de passagiers verdronken, was hun betovergrootmoeder Fidelia de enige die het overleefde. Ze zwom naar de kust, werd ter plekke verliefd en stichtte het dorpje Lyric. Rampen lijken de familie echter te achtervolgen. Zo blijft Violet feesten met de verkeerde mensen, en barst de bom als Sam op een mooie zomerdag een zelfmoordpoging doet. Terwijl Sam behandeld wordt, wordt Violet naar Lyric gestuurd. Wanhopig overweegt ze hoe ze de situatie recht kan zetten, en slechts een oplossing borrelt naar boven: ze moet en zal het scheepswrak vinden waar Sam en zij over fantaseerden toen ze kinderen waren.
Dit boek zag ik meerdere keren voorbij komen bij mijn lieftallige mede bookstagrammers. Ik vond dan ook dat ik er niet onderuit kon komen om dit boek te lezen en heb het aangeschaft. Ik moet toegeven dat ik de ‘hype’ om dit boek zelf niet helemaal snap. Maar waarschijnlijk komt dit omdat ik bevooroordeeld ben als het gaat om Young Adult romans. Dus Roelien, kom op! Schrijf een mooie recensie zonder dat je vooroordelen hierin mee neemt haha. Nou komt hij hoor!
De proloog van dit boek begon heel sterkt. Je wordt meteen meegesleurd in de wereld van Violet en de toch wel heftige dingen die zij meemaakt. Toen ik de proloog las maakte het mij meteen nieuwsgierig naar de rest van het boek en zat ik er meteen in. Maar met dat het verhaal vorderde zwakte mijn concentratie af en vond ik de verhaallijn steeds zwakker worden. Oke, af en toe zat er nog een piek in en gebeurde er dingen die ik niet verwacht had. Alleen het einde van dit boek vond ik dan weer teleurstellend. Het verhaal zelf is zeer origineel en de gedachte erachter vind ik ook tof. Het is alleen jammer dat het moraal van het verhaal al op de achterkant van het boek beschreven staat. Wat ik altijd zeer kan waarderen is dat ik hier zelf naar op zoek moet, en nu is het eigenlijk al voorgekauwd. Heb dit gedeelte daarom bewust aan het begin van mijn blog niet meegenomen.
Het boek is geschreven voor Young Adults. Ik denk dat het voor deze doelgroep zeker een boek is wat je gelezen moet hebben. Er komen namelijk veel thema’s aan de orde die voor deze doelgroep bepalend zijn in de ontwikkeling. Misschien dat je er een stukje herkenning in kan vinden en het is mooi om te lezen hoe Violet en de andere personages in het boek met deze thema’s omgaan.
Kortom, ik vond het geen vervelend boek om te lezen, maar ik zat er ook niet helemaal lekker in. En jullie jong volwassen persoontjes, zeker lezen hoor!
‘Wie er wordt geboren is gedoemd er tot zijn dood te blijven. Wie er zich vestigt komt er nooit meer weg’
Het ogenschijnlijk pittoreske dorpje Beek is in de greep van de Wylerheks, een vrouw uit de zeventiende eeuw met dichtgenaaide mond en ogen. Zwijgend loopt ze door de straten en dringt ze de huizen binnen, nachtenlang staat ze aan je bed. Iedereen weet dat haar ogen nooit mogen worden geopend. Er wordt alles aan gedaan om haar aanwezigheid geheim te houden. Maar als een groep jongeren besluit viral te gaan met de heks, laat ze de moderne samenleving langzaam maar zeker afglijden naar middeleeuwse praktijken…
HEX hield mij in zijn greep, meer dan ooit! Wat een spanning zat er in dit boek. Zoals sommige wel zullen weten ben ik een groot horror fan. Maar oke… ik geef toe… ik kan ook een held op sokken zijn. In de trant van: een horror film kijken met een kussen voor je hoofd. Het is dat het enorm lastig lezen is met een kussen voor je hoofd , anders had ik het bij dit boek zeker gedaan. De rillingen liepen mij af en toe over mijn rug als ik las over de Wylerheks. Wat ik ijzersterk vond aan dit boek is dat ik het gevoel kreeg alsof ik ook in het pittoreske dorpje Beek aanwezig was. De mengeling van het moderne met de oude tijd maakte het interessant om te lezen. Ik kon het boek niet weg leggen en heb het dan ook in twee dagen uitgelezen. Kortom ik vind het een thriller van zeer hoog niveau. En als Stephen King al aangeeft dat het een briljant en volstrekt origineel verhaal is, ja dan kan je het ook zeker niet laten liggen.
Inspecteur Helen Grace heeft zoiets nog niet eerder meegemaakt: zes branden in vierentwintig uur, met twee doden en meerdere gewonden tot gevolg. Dit kan niet anders dan opzet zijn. Iemand wil de stad tot de grond toe afbranden. Grace doet met haar team onderzoek in de rokende puinhopen van de stad. Waar is de pyromaan die dit op zijn geweten heeft? Waarom maakt hij juist deze slachtoffers? Iedereen kan zijn volgende doelwit zijn. Een fout kan het einde van Helens carrière betekenen, en in steeds meer gebouwen breekt brand uit. Ondertussen moet Helen ook haar eigen demonen zien te verslaan……
Dit is het vierde deel in de ´Helen Grace´ serie , en ik moet eerlijk toegeven dat dit vierde deel mij weer fan heeft gemaakt van de serie. Het eerste boek vond ik onwijs goed, dat smaakte naar meer! Echter bij het tweede en derde deel zwakte het voor mij wat af. Begrijp mij niet verkeerd deze delen waren zeker niet slecht. Maar ik werd ook niet helemaal in het verhaal mee gezogen. In dit vierde boek heeft Arlidge zich absoluut van zijn goede kant laten zien, en zichzelf voor mij bewezen als een sublieme thriller schrijver. Wanneer je tegen het eind van het boek zit denk je door te hebben hoe het verhaal in elkaar steekt. Echter wordt je op een magnifieke manier om de tuin geleid. Maar goed , ik wil eigenlijk geen spoilers vrijgeven…… Het boek leest heerlijk makkelijk door, en ik had hem dan ook binnen twee dagen uit. Dit beloofd veel goeds voor het vijfde deel, welke ik natuurlijk al klaar heb liggen.
´Ze is haar hele leven al voorgelogen. Nu zoekt ze de waarheid. In de TBS´
Elin ligt op de grond, gevangen in pijn,bloedend. Het leven stroomt uit haar lichaam. Balancerend tussen leven en dood herbeleeft ze haar verleden – Hoe ze op een dag ontdekte dat haar bestaan een grote kluwen leugens was. En hoe ze de waarheid dacht te kunnen vinden door te gaan werken in een tbs-kliniek. Maar aan elk antwoord dat ze vond hing een prijskaartje.
Mijn schoonvader gaf mij dit boek mee en dacht dat ik het wel wat zou vinden. Ik was nog niet bekend met de schrijfster (Ilse Ruijters), maar na dit boek gelezen te hebben ben ik erg benieuwd wat zij nog meer voor mij in petto heeft. Ik citeer de eerste regels van het boek: ´Het schot voelt als een klap. Als de klap van een hamer. De klap van een hamer boven in mijn borst. En het gekke is dat ik – terwijl die klap inslaat met de kracht van een meteoriet, een suizende vuurbal met de snelheid van het licht en de hitte van kolkende lava – de pijn tegelijkertijd wel en niet voel. Ik ben uitgeschakeld. Ik ben twee keer ik. Ik voel pijn en ik voel niets.´
Zoals dit boek begint , fenomenaal! Het is net een dichtbundel dat je in handen krijgt. Ruijters weet mij te verassen met haar woordkeuze en dansende zinnen, ik ben dan ook erg onder de indruk. Het verhaal laat zien dat je grenzen meer en meer verlegt worden wanneer je op zoek bent naar je eigen identiteit. Dit is iets wat mij aan het nadenken zet over mijzelf en mijn eigen ik-persoon. Knap als een schrijfster dat voor elkaar krijgt. Natuurlijk is het verhaal geromantiseerd, maar het moraal van het verhaal was voor mij duidelijk zichtbaar. Ondanks dat je meerdere tijdpaden hebt die in het verhaal spelen, zorgde het verhaal bij mij niet voor verwarring. Overzichtelijk van het begin tot het eind. Maar ook spannend van het begin tot het eind. Spannend, maar het einde had van mij wel wat uitdagender gemogen. Vond dit persoonlijk erg snel gaan en er had wat meer diepgang in gemogen. Verder kan ik alleen maar lovend over dit boek zijn, en er gaan zeker meer boeken van Ilse Ruijters op mijn ´nog-te-lezen-stapel´
