‘Wat als je ergste nachtmerrie werkelijkheid wordt? ‘
Een jonge vrouw wordt wakker in een koude, donkere kelder. Ze heeft geen idee hoe ze daar terecht is gekomen, of door wie ze is ontvoerd. En dat is pas het begin van haar nachtmerrie.
In de buurt wordt het lichaam van een andere jonge vrouw gevonden. Ze is nooit opgegeven als vermist, en haar familie heeft zelfs gewoon sms’jes van haar ontvangen. Iemand heeft zich de afgelopen tijd voor haar uitgegeven.
Inspecteur Helen Grace weet dat ze de dader zo snel mogelijk moet vinden. Die is niet alleen gestoord, maar ook slim en vindingrijk. Maar zodra Helen probeert uit te vinden wat de motivatie van de moordenaar is, start een bijna onmogelijke race tegen de klok….
Het boek leest vlot door, iets wat ik tot nu toe erg kan waarderen aan de schrijfstijl van schrijver M.J. Arlidge. Ik vond dit boek echter wel wat minder spanning bevatten. De andere delen hadden dit mijn inziens meer. Toch blijft het boek boeiend om te lezen en was ik erg benieuwd hoe het verhaal af zou lopen. Het einde van het boek vond ik afgeraffeld, alsof Arlidge ineens bedacht dat er nog een einde moest komen. Erg jammer! Dit omdat de eerste twee delen een erg goed en spannend eind hadden. Pluk een roos had veel personages die je leert kennen, misschien iets te veel. Bij mij zorgde het voor enige verwarring en ik moest de bladzijden dan ook regelmatig opnieuw lezen om te beseffen over wie het hoofdstuk ging. De hoofdstukken waren kort en niet te langdradig. Dit zorgde er wel voor dat ik door het boek heen vloog. Je bladert de bladzijden door en denk: ‘Aahh vooruit! Ik kan nog wel een hoofdstukje lezen.’ Al me al is dit tot nu toe niet mijn favoriete boek uit de serie. Arlidge heeft mij zelfs een klein beetje teleurgesteld. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet verder ga met de ‘Helen Grace-serie’. De volgende ligt alweer klaar op de stapel om gelezen te worden.
