Mijn score: * * * / 5 Aantal blz: 363 Genre: Roman / Young adult
‘De opwinding en uitdaging van de zoektocht zijn belangrijker dan de schat zelf’ – Jacques Cousteau-
De leden van de familie Larkin zijn niet alleen enorme geluksvogels, ze zijn bovenal doorzetters. Of tenminste, dat is wat de lange, grappige en muzikale Violet en haar briljante, gevoelige broertje Sam altijd verteld werd. Toen het schip de Lyric bij de kust van Maine zonk en de passagiers verdronken, was hun betovergrootmoeder Fidelia de enige die het overleefde. Ze zwom naar de kust, werd ter plekke verliefd en stichtte het dorpje Lyric. Rampen lijken de familie echter te achtervolgen. Zo blijft Violet feesten met de verkeerde mensen, en barst de bom als Sam op een mooie zomerdag een zelfmoordpoging doet. Terwijl Sam behandeld wordt, wordt Violet naar Lyric gestuurd. Wanhopig overweegt ze hoe ze de situatie recht kan zetten, en slechts een oplossing borrelt naar boven: ze moet en zal het scheepswrak vinden waar Sam en zij over fantaseerden toen ze kinderen waren.
Dit boek zag ik meerdere keren voorbij komen bij mijn lieftallige mede bookstagrammers. Ik vond dan ook dat ik er niet onderuit kon komen om dit boek te lezen en heb het aangeschaft. Ik moet toegeven dat ik de ‘hype’ om dit boek zelf niet helemaal snap. Maar waarschijnlijk komt dit omdat ik bevooroordeeld ben als het gaat om Young Adult romans. Dus Roelien, kom op! Schrijf een mooie recensie zonder dat je vooroordelen hierin mee neemt haha. Nou komt hij hoor!
De proloog van dit boek begon heel sterkt. Je wordt meteen meegesleurd in de wereld van Violet en de toch wel heftige dingen die zij meemaakt. Toen ik de proloog las maakte het mij meteen nieuwsgierig naar de rest van het boek en zat ik er meteen in. Maar met dat het verhaal vorderde zwakte mijn concentratie af en vond ik de verhaallijn steeds zwakker worden. Oke, af en toe zat er nog een piek in en gebeurde er dingen die ik niet verwacht had. Alleen het einde van dit boek vond ik dan weer teleurstellend. Het verhaal zelf is zeer origineel en de gedachte erachter vind ik ook tof. Het is alleen jammer dat het moraal van het verhaal al op de achterkant van het boek beschreven staat. Wat ik altijd zeer kan waarderen is dat ik hier zelf naar op zoek moet, en nu is het eigenlijk al voorgekauwd. Heb dit gedeelte daarom bewust aan het begin van mijn blog niet meegenomen.
Het boek is geschreven voor Young Adults. Ik denk dat het voor deze doelgroep zeker een boek is wat je gelezen moet hebben. Er komen namelijk veel thema’s aan de orde die voor deze doelgroep bepalend zijn in de ontwikkeling. Misschien dat je er een stukje herkenning in kan vinden en het is mooi om te lezen hoe Violet en de andere personages in het boek met deze thema’s omgaan.
Kortom, ik vond het geen vervelend boek om te lezen, maar ik zat er ook niet helemaal lekker in. En jullie jong volwassen persoontjes, zeker lezen hoor!